Kiedyś byłam beznadziejna. Głupia i gruba. Nie miałam własnej godności. Myślałam, że wystarczy schudnąć, aby inni zaczęli mnie doceniać i lubić. Piszę tego bloga, bo nikt znajomy go nie przeczyta. A nawet jeśli. Przecież nikt się nie dowie że to akurat piszę Ja.
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 |
| 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 | 08 |
| 09 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
O czym będzie ten bloog?
O mojej chorobie ciała i duszy.
Nikt nie może wyobrazić sobie nawet co może myśleć ta chuda dziewczyna z twojej klasy, która "nie ma" apetytu. Założę się, że rozmyśla o kaloryczności tego Danonka, którego "pochłonęła" przed chwilą. Jak mogła dopuścić się takiego czynu?! Przecież to aż 55 kalorii!